Vakantiestemming - wisselende stemming bij de weergoden dit jaar. Gisteren 'n relatief schitterende dag, althans tot 'n uur of vier in de namiddag. Stralende zon, geen wolkje te bespeuren en 'n heerlijke zomerse hitte van zo'n 34-35° Celsius. 's Voormiddags geprofiteerd van de martkdag in Argentat en er nog 'n korte stadswandeling op de kaden aan vastgeknoopt, inclusief ijsjesstop in de lokale crèmerie zeg maar. Héél opmerkelijk aldus mijn echtgenote, en tot opluchting van de kinderen, de grote fles water en 5 glazen die we bij ons meeneemhorentje, dat we alsnog aan 'n tafeltje gezeten verorberden, geserveerd kregen. Dàt is klantvriendelijkheid en horeca zoals het écht hoort te zijn: klant is koning, hoe klein ook zijn geldbesteding. Prachtige vakantiekiekjes genomen van 'n typisch dorpje/stadje in de Franse Corrèze/Limousin, onooglijk charmant en lieftallig in al zijn natuurlijke pracht en traditie. Het namiddagje zwembadvertier leverde ons nog wat extra zonnebruin op en vooral véél leute, duikplezier ... en véél, héél véél waterbommen ... geproduceerd door 'n overjaarse, genietende pluspapa en zijn 3 bengels... Al bloedt mijn hart bij zoveel plezier ... én vooral verlangen dat mijn eigen 3 kinderen dit niet meer (willen) meebeleven. Ik zou ze bijna op mijn kniëen smeken om nog 1 keer samen mee op vakantie te gaan ... ik zou er zelfs te voet voor naar Scherpenheuvel gaan ... het verlangen om nog voor 1 keer SAMEN VAKANTIE te kunnen beleven ... De laatste editie van 'n vakantie met MIJN 3 kinderen dateert intussen van ... 2006, de vorige 2003 ... kan tellen, toch ? Och ja, alweer één van mijn eigen fouten ... tussen 2006 en 2012 heb ik alléén maar gewerkt, keihard gewerkt, NOOIT vakantie genomen, nooit ... En dàt heeft zijn tol geëist, 'n (véél te) zware tol. MEt 'n pijn die ik misschien geleerd heb te plaatsen, maar 'n pijn die wellicht nooit zal verdwijnen, 'n chronische pijn van verdriet en gemis. Tja, het leven zoals het is ... 'n Jaar geleden zou het me in 'n diep gitzwart gat geduwd hebben .... nu kan ik het plaatsen, erover praten en schrijven, maar de emotie en het gevoel blijft, en dàt flap ik er dan maar uit, ik schrijf het van me af, letterlijk. Al is het via de laptop, dus écht schrijven kan je het niet noemen, het zou wèl iets hebben, 'n ganzeveer en inktpot, 'n blad papier, tafel en stoel, met 'n zwevende mist boven de Dordogne-rivier, opgeluisterd door regendruppels, het geruis van de stroomversnellingen en het gerommel van de donder boven mijn hoofd ... Zou enig schrijver dit scenario verbeeld hebben om 'n masterpiece te schrijven ? Ik dacht het niet, doch ik ben slechts 'n mens en kan me bijgevolg schromelijk vergissen.
Intussen zijn we vrijdag, the Fourth of July, Independance Day in de VS, waar zoonlief gisteren geland is voor wellicht de reis van zijn jonge leven ... Chicago en dan St.-Louis, met basketbalwedstrijden, uitstapjes en 'n baseballgame van de plaatselijke Cardinals in het schitterende Busch-stadium. Het doet met denken aan mijn eerste VS-reis in 1984 ... het was 'n hemels orgasme ... Ik herinner me niet alles, maar toch zéér veel hààrscherp, maar dan écht haarscherp ! Zoals Paaszaterdag dat we op de 102e verdieping van het World Trade Center (ja, één van de Twin Towers !) gedurende 45 minuten vastzaten in één van die gigantische liften ... in het bijzijn van 'n menselijke paashaas ... Of de dag nadien, in The Meadowlands, waar ik zowaar in levende lijve Dr.J, Julius Erving, de toenmalige NBA-legende, aan het werk zag ... Al ging hij als regerend basketkampioen met zijn Sixers er in die eerste play-offronde onverbiddelijk uit tegen de lokale New Jersey Nets. Nostalgie en sweet memories ... Ik gun het je volle 200%, zoonlief ... en één gouden raad, haal er potverdorie de absolute max uit !
Maar goed, intussen in het zuiden van Frankrijk, de Corrèze/Limousin ... ik voelde vannacht de bui al hangen, letterlijk én figuurlijk ... 'n regendagje inclusief onweders tegemoet, rained out. Het is intussen middaguur en sinds vanochtend 'n uur of 9 regent het, zachtjes dan weer iets intenser, en het onweer rommelt rustig, op zuiderse snelheid, verder. Plezant is anders, mààr wat doe je eraan ? We hebben daarnet, alvorens vrouwlief een beautysessie voor zichzelf heeft ingelast (douchen, haar, nagels, ...), overleg gepleegd ... nu opbreken en verder rijden voor nog 'n dag of 4-5 ... vind ik persoonlijk too much effort (want alles is intussen alweer nat ....) en ook, indien we richting Provence zouden rijden, 'n aanzienlijke méérkost. Dus ... afspraak is dat we volharden in de boosheid en er het beste van proberen maken, ondanks de weerspannige weergoden, ondanks mijn trainingsschema dat stilaan letterlijk in het water (en onweer) valt. Mààr, dàt is pas bijkomstig. Het gaat 'm vooral om bij dit soort weer de kinderen bezig te houden onder 'n partytent van zo'n 4 à 5 m² ... Dus houden we ze bezig met "Wijsneus", een vereenvoudigd kaartspelversie van Trivial Pursuit, en tekenen/schilderen ... 'n beetje 2DS-en straks ... of misschien wel 'n rustig visplekje op te zoeken in de hoop alsnog iets aan onze haak te slaan ... Want controle van het weerbulletin en overleg met de campingeigenaar leert me dat dit ... voor de dag én de avond/nacht is ... Gelukkig is er om 18u Frankrijk-Duitsland ... haha !
Dit is dus de keerzijde van de medaille ... campingvakanties ... het is ooit anders geweest ... (Tè) Dure vakantiehuizen of hotels ... Vandaag is het eerder budgetvakanties, al ben ik blij dat er nog vakanties bij zijn ... Om 2 redenen, enerzijds het voor de hand liggende budgetaire, anderzijds ... het avontuurlijke en vooral de vrijheid ... doen en laten wanneer en waar je wil ... niet geprogrammeerd moèten gaan douchen, je opdirken voor het avondmaal .... Kamperen, het is liederlijke vrijheid, de buts met de buil nemen (zoals wij nu) maar vooral, doen waar je écht zin in hebt, onbegrensd, ongelimiteerd ... wil je lunchen om 14u of om 16u ... who cares, ... jij beslist ... En dàt vind ik (onafgezien van de prijs/kwaliteit) gewoonweg fantastisch ! Vroeger had ik -en ik ben héél eerlijk- er gewoon 'n regelrechte àfkeer van .... kamperen was temin, dat was voor het plebs, en zelfs minder ... Foute instelling, kamperen is voor iedereen, arm en rijk, jong en oud. Het is 'n intensievere manier van vakantiebeleving, ook al zit het weer niet mee. Mààr ... het is VAKANTIE ... én dan maak je er gewoon het bèste van ! En vandaag is zo'n twijfelmoment, al is er om budgetaire reden niet de minste twijfel mogelijk, maar wat doe je dan, opbreken en doorreizen, naar duurdere campings ? Naar nog grotere happen uit het familiebudget, of zeg je gewoon, met hetzelfde Franse flegma ... we nemen het gelijk het komt ? We gaan, als volleerde Franzosen, voor optie 2, vrouwlief heeft zich 'n opsmukbeurt toegeëigend en ziet er alweer betoverend lekker, mooi én .... (vul maar in) uit. Ik vind het héérlijk dat ook zij zich heeft kunnen verzoenen met deze formule van vakantiegaan. Ze heeft het jarenlang geheel anders gekend, ... hotel, Londen, ... niet àl te kindvriendelijke vakanties, hopelijk hebben de boys hier iets meer fun aan ... Ik zie ze nu in alle geval, gezeten onder één van onze dikke, beschermende bomen ... haar teennagels lakken aan de oever van 'n heerlijk kabbelende Dordogne ... my beauty-queen ... Toen ik haar inhet begin leerde kennen was ze niet zo'n pragmatica van mode en combineerbare kleuren, en er gewoonweg, goèd, héérlijk vrouwlijk uitzien ... Dààr heb ik misschien mits enige positieve invloed, toch verandering in kunnen brengen ... ze geniet ervan vrouw te zijn ... 'n mooie vrouw te zijn, al was het maar om zichzelf 'n goed gevoel te geven, fier te zijn op haarzelf, maar vooral ... om mooi te zijn voor haar man, en dat is ze ook, beeldmooi ... Ze geniet nu van speciale nagellakkleurtjes die assorti gaan met één of ander kleedje, jurkje of blousje ... ze geniet ervan zichzelf te tooien in al wat haar goed gaat en lekker zit, met de fierheid van 'n pauw, en de trots van 'n begeerlijke echtgenote ... Het is gewèldig haar zo te zien op vakantie ... Ook al zijn er de andere kantjes, de pijn, het verdriet om het geleden leed ... maar dat is en blijft binnenskamers, dat is ons proces en onze wederopstanding. Ik word vervuld van 'n warme gloed vol liefde en genegenheid als ik ze zie spinnen als 'n lieve, kleine, zachte poes ... wanneer ze zich tegen me aanknuffelt en geniet van de liefkozende knuffels en strelingen van haar echtgenoot ... Ook dàt is vakantie, ook dàt is genieten, ook dat is het beste halen uit wat er zich voordoet, ondanks gerommel en gedruppel van bovenuit.
Intussen zijn we het middaguur voorbij en hebben we het aangename aan het onaangename gekoppeld, en voor één keer 's middags middag gegeten ... veredelde ravioli voor de jongens en voor onszelf paëlla waarvan de zeevruchten zowaar het ... hazepad gekozen hebben. Maar het heeft ons weten te bekoren, het was lekker en alle buikjes zijn ruim voldoende gevuld ... 'n Siësta behoort misschien tot de opties, of 'n wandeling, of 'n uitje met de wagen ... We zien wel, al regent het op dit ogenblik andermaal stevig door ... Van fietsen is voorlopig alweer geen sprake ... Maar we nemen alles zoals het komt, willens nillens. Zeuren is geen optie, en zaniken nog minder. Dus plukken we de dag, stukje bij stukje ... en we zien wel waar we uitkomen ... Dàt is én het voor- én het nàdeel van kamperen: je bent onderhevig aan de grillen van de natuur, als het mooi is dan grabbel je jezelf te pletter, als het minder mooi is sta je twijfelend te wachten om één klein greintje mee te pikken ... De gulden middenweg ... en nemen wat je kan, genieten van elk moment, elke regendruppel én elke zonnestraal ... Met relatief rustige, brave kinderen -ze hangen hier ergens rond al hoor ik ze niet ...- en voldane, aanvaardende ouders ... én 'n weergaloze echtgenote die er prat op gaat, ook al is het 'n hondenweer vandaag, er alweer fantàààstisch mooi én verrukkelijk uit te zien ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten