9 februari 2014.
Het 69e schrijfsel komt stilaan op gang, aangewakkerd door de woelige windvlagen buiten, dolgedraaid als in 'n wasmachine, en gerijpt als de korenaren vlak voor half-oogst. Soixante-neuf, ik vond de titel zowaar zeer geslaagd. Zoek er alvast niks achter want dan kom je bedrogen uit, tja en bedrogen uitkomen na soixante-neuf ... het zou wat zijn. Grapje ;-)
Niettegenstaande, ik beloof straks nog 'n pittige anekdote, best grappig eigenlijk, en het blijft 'n beetje in de context. Daarmee hou ik mogelijk enkele lezers vast voor de volgende lijnen, verzinsels en hersenspinsels.
Niks verzinsels, gewoon het leven zoals het is, de dag van gisteren, vandaag en morgen. Cease the day, schrijft mijn goeie maatje -betoverd door de wonderbaarlijke microbe van het bloggen-, carpe diem, pluk de dag: en gelijk heeft hij. Overschot van gelijk.
Zalig zijn de armen van geest want aan hen behoort het rijk der hemelen ... Urbanus maakte er vorige week nog snel 72 (Waalse) maagden van die BDW hem beloofd had indien hij kwam optreden op het congres van diens zwellende partij. Daarmee begeven we ons op glad ijs ... de verkiezingskoorts die hier te lande toch af en toe de kop opsteekt. Ik ga me hier verder van alle commentaren, bevindingen en uitlatingen onthouden ... geheelonthouding zeg maar, lijkt me politiek gesproken, niet geheel onverstandig. Ik volg het wel én graag, maar frankly, het zal me worst wezen, ik dans intussen wel met mezelf, zij het niet als edelman. De politiek ...
D'er was er eentje happy vandaag, enfin neen, gisteren ... Hèt langverwachte telefoontje .... "Een gemiste oproep van een 014-nummer" sprak ze ... "Turnhout", zei ik doordacht ... Of wat dacht je.
Maar die "hout" was nauwelijks uitgesproken of in mijn oren weergalmde een vertederend, en uitermate opgewekt "Ooooo, mijn kleedje ...", gevolgd door 'n haastig telefoongesprek met, inderdaad, duidelijk een bruidsjurkenwinkel in ... Turnhout.
Helaas ... de euforie werd enigszins getemperd toen bleek dat de eerstvolgende beschikbare paszaterdag ... op 4 april was, en de eerst beschikbare pas-avond, ergens begin maart ... Tja, die tweemaal zeven weken beginnen bij mijn sprookje-in-'t-echt nu echt wel duidelijke tekenen van emotie en zenuwachtigheid te vertonen ... Ik laat intussen gewillig mijn imaginaire beeldvorming zijn artistieke vormgeving de vrije loop. Al moet ik ... nou ja, enigszins schoorvoetend toegeven, mezelf af en toe te betrappen op 'n lichte vorm van curieuzeneuzemosterdpotgedrag ...
Tja, op uwen ouwe dag ...
Vandaag eigenlijk niet zo'n slechte dag, misschien doordat ik met Assepoester door weer en wind boodschapjes deed en we gezapig keuvelden over 'n projectje in de garage, kwestie van onze kelderruimte en opbergcapaciteit op efficiënte wijze onder handen te nemen. 'n Blitzbezoek aan de plaatselijke Brico, met notities van maten, lengten en prijzen als enige aankoop - het verder uitwerken en uittekenen was werk voor thuis, in de luie zetel, bij 'n verse kop koffie en thee. Het verplichtte me zowaar mijn denkvermogen aan te spreken en aan 'n kleine teken- en rekentest te onderwerpen. Het liep niet van 'n leien dakje, tot driemaal toe keerde ik terug naar de plek der opportuniteiten, om nieuwe en andere metingen uit te voeren, maar uiteindelijk kwam ik er wel. En dus kunnen we verder beginnen denken, plannen en realiseren.
Maar de meest dringende zaken gaan we eerst aanpakken, en gezien de tweemaal zeven weken, heb ik toch wel enkele prioritaire taakjes te verrichten, gevolgd door enkele nieuwe afspraken.
Die zijn er sowieso de afgelopen weken ruim voldoende geweest, de psychotherapeut, volgende de uroloog.
Tja, de uroloog, op mijn leeftijd loop je er niet naar toe om met je "pietje" te laten spelen zoals we vroeger als brave schoolkindjes ondergingen bij het medisch onderzoek. Nee, heren van onze leeftijd, beseffen dat 'n grondige studie, gevolgd door enkele structurele aanpassingen van je eigenste waterwerken, zowel je watermaatschappij als directe leefomgeving veel soelaas kan brengen. Leuk is het allemaal niet, noch fysiologisch, laat staan, mentaal. En gezien het vuurwerk op 17 mei, is het misschien toch wel aangewezen dat de blusapparaten in de directe omgeving én gecontroleerd zijn, en terdege functioneren ... Ge weet maar nooit. Code soixante-neuf ... of bestaat dat niet ????
Het brengt me bij 'n ander medisch bezoek eerder deze week, bij de huisarts, op eigen vraag een EKG-test gezien mijn zorgen, doch alles was piccobello in orde ... Tja, zo'n sportman als ik, met zo'n sporthart. Toch niet alles kan naar de kl.... zijn he ...;-) Enfin, het was 'n opsteker, het mag gezegd, al wik ik mijn woorden.
Het brengt me stilaan bij de anekdote van de dag, illustratief voor de titel van mijn, ja het kan al tellen, 69e blog.
Tja, zei m'n overjaarse huisarts, in het lokale dialekt ... d'er wordt 'veul' over geklapt, joeng. En ik zal u es 'n anekdote vertellen, ging hij verder met zijn fijne, droge humor.
'n Koppel jaren gelden komen hier 2 mannen de wachtzaal binnen, ze kenden elkaar want ze waren direct "aan de klap" met elkaar. Ene kende ik als patient, net geen vijftig. Den andere had ik hier nog nie gezien ...
Komt de 'nieuwe' patient m'n kabinet binnen en vertelt me, ja dokter da met de vraa, weet ge wel, da gaat ah zo goed niet meer ... En daarmee, .... Ja, vertelt m'n huisarts die man, da komt wel meer voor, joeng. Ja maar dokter, ging de man verder, 'k ben ik nog maar 49 en dan al ... Ja, bevestigde m'n huisarts, da's niet zo abnormaal ...
Jamaa, diene mens met wie ik aan 't praten was daarjuist, wel diene is 'n jaar ouder als ik, en nog elken dag, ELKEN dag, ... Tja, repliceerde m'n huisarts ... Daar kan ik weinig op zeggen, dat is nu éénmaal zo ...
Maar mijn immer droge doch kwieke meneer doktoor vertelde me dat hij het quasi uitproestte van het lachen, doch dat niet kon tonen aan zijn patient ... Ik kon toch niet laten zien dat die andere man in de wachtkamer, voor exact hetzelfde probleem bij mij in behandeling was én precies daarom 'n afspraak had ... "D'er weurt veul over geklapt, veul over geklapt ..." ... vervolgde Victor, zo noemt meneer doktoor ... En ik ... ik lag soixante-neuf van 't lachen ... Echt ! Ondersteboven ... soixante-neuf !
En nu op naar de 70 volgende !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten