Voor de geschiedeniszoekers onder ons ... 1935, Küssnacht, 29 augustus ... HET absolute drama in het leven van Leopold III, Koning der Belgen, vader van wijlen Koning Boudewijn, wijlen Groot-Hertogin Josephine-Charlotte en Koning Albert II ... Op reis in Zwitserland, aan het Vierwoudstedenmeer ... 'n ogenblik van verstrooïng, 'n flits, 'n ongeluk ... 'n boom ... en de moeder van zijn 3 kinderen, in verwachting van het vierde ... stierf ter plekke ... Koningin Astrid, de mooie parel uit Zweden ... 'n Drama met vele gevolgen, zondermeer, 29 augustus 1935 ... Mijn Küssnacht ....
De boom is niet meer intussen, geveld door 'n blikseminslag ... en herleid tot 'n stronk ... De kapel staat er nog, ja, als herdenking ... Een belangrijke episode in onze vaderlandse geschiedenis ... en de vele, dramatische gevolgen ....
Maar back to reality, ... deze BLOG draag ik met opzet op aan mijn zoon, aan mijne man ... aan mijne Pooh-beer ... Want hij verdient dat.
Alles gaat terug naar het voorjaar van 1994 ... 'n Verloren huwelijk dat zich alsnog probeerde te redden met 'n USA-reis ... Yankees Stadium, Bronx, New York ... Met mijn AT&T Card belde ik vanuit de wandelgangen met de moeder van mijn zoon ... April 1994. Die eerste scheiding zou me levenslang opleveren bij mijn eigen familie ... Want dat was het verdict, familieraad en veroordeling op die bewuste BREUKAVOND ... Ik vluchtte naar Brussel, Watermaal-Bosvoorde, alwaar Stephan, Els en An me opwachtten ... Eenmaal in Aarschot, werd ik ter plekke veroordeeld door de familieraad, in 't holst van de nacht ... De gevolgen waren dramatisch, als ENIGE en LAATSTE broer zou ik GEEN getuige zijn bij de trouw van onze Koekie. Alhoewel dat reeds beslist was ... De zonde was TE groot, om de schande te verdoezelen ....
De schande werd extra geaccentueerd toen bleek dat ik op die bewuste trouwdag ... 01/07/1994 ... zelfs niet toegelaten was in "de suite" ... MIJN RECHT om als broer mee "als pinguin" mee te lopen in de "suite" werd me ontnomen ... Ik werd VEROORDEELD tot 'n burgerpak, .... DAT ik, NOTABENE, zelf mocht aankopen ... Gedaan, op de Brabantdam in Gent, 'n schitterend beige Van Gils-kostuum ... Doch de trouwfoto's spreken BOEKDELEN ... iedereen "en suite" en HET LELIJKE EENDJE, eenzaam en ALLEEN, VERDOEMD, in het BEIGE Van Gils-kostuum ...
Doch we overleefden de crisis, ondanks het doorkerfde hart .... Verjaardag (de avond van ons vertrek naar Brighton ...) van mijn vader in 1995 gaf meer als de nodige spanningen en huilend zijn we vertrokken ... En uitgerekend DAT schoonzustertje schandaliseert me nu opnieuw ...
My time will come !
Brighton.... Nieuwjaarsdag 1996 ... Nieuwjaarsconcert in Wenen ... 'n Ongeboren kind beweegt mee op de tonen van de Wiener Philharmoniker ... Indrukwekkend ... Toen wist ik al ... gene gewone ...
Hij kwam uit mama's buik, op 9 maart 1996 omstreeks 13.26u ... Onzen eersten ... mijn zoon, mijne Nicholas....
We verlieten het ziekenhuis geen 24u na de bevalling ... Op zondag, 10 maart 1996 ... kwam hij thuis, in Holmes Avenue in Hove ... En op maandagochtend reed papa om zijn Pooh-beerke in Hove ... en ne bouquet bloemen voor de mama ... Mijn kleine man. Zo fier ik was, meer als ne gieter !
Hij was mijn alles ... talloze foto's genomen, met of zonder telelens ...
We leerden voetballen highfiven in de hall in Haaltert, en dansten zelfs op U2 in de zetels in Welle ... Nadien ging het mis voor mij, maar mijne man, bleef mijne man, met zijn eerste basketstapjes en matchkes ...Gestadig groeiend ... BBC Olympia Denderleeuw, BBC Erembodegem en nadien Panters Baasrode ...
Dat balleke zit 'm duidelijk in zijn bloed, tennis, basket, voetbal, volleyball ...
Mijne man ... Zo fier dat ik op hem ben ...
Mijn waanzin, mijn depressie heeft ons gescheiden ... en die pijn is hard, ondraagbaar soms ... Ik mis al die jaren, ik mis mijne man, ik ben en blijf ne papa (voor alle 3 van mijn kids), maar mijne Nicholas ... mijnen eerste ... tja, hij blijft speciaal ....
En vandaag, voor het eerst ... heb ik dingen geleerd van mijn zoon ... 'n nieuwe app, en screenshots maken van je smartphone .... Vader en zoon ... na al die jaren, en de vele scheidingen ... Ondoorgrondelijk en onbreekbaar, je eigen vlees en bloed, je eigen trots, je eigen droom en toekomst, die kleine IK ... mijne man ...
Voor eeuwig en altijd, ben en blijf ik je PAPA ... en ALTIJD zal ik in je geloven en je steunen ... en JIJ bent en blijft, voor eeuwig en altijd ... MIJNE MAN !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten