Quatorze juin vandaag. Juin, uitgesproken "zjweih" ... Over exact 1 maand vieren onze zuiderburen hun Nationale Feestdag, Quatorze Juillet, Katorze Zjwijè. 14 juli. La Marseillaise, ... Allons enfants de la patrie, le jour de gloire est arrivé ... Het lijflied van Yves Leterme, ex-premier en intussen 'n lucratief postje uitoefenend bij de OESO ... Uitgerekend ... in Parijs. 14 juli. Le jour de gloire. Tja, dat ik 'n zekere voorliefde heb voor Molière's taal en de prachtige vijfhoek, hoeft geen betoog. La douce France... land van wijn, kaas, Pastis, le Tour de France, Provence, lavendelvelden, Bretagne, ... en zo oneindig veel meer. Mooi land, mooie taal, mooie cultuur, mooie gastronomie ... Mobistar, France Télécom en surtout Yves Cochet zullen me zeker beïnvloed hebben.
Maar back to reality, quatorze juin vandaag, veertien juni ... Vandaag precies evenveel dagen thuis als ik oud ben, 47. Dag 47. What the heck. Zevenenveertig dagen reeds ... Depressie. 'n Virtueel verdict ... virtual disease, depressie. Geen virus noch bacterie, geen infectie noch breuk ... Depressie. Het gevoel alleen al. Je bent niks, niemand, je bent ijl, luchtledig, zwaar, gevoelloos, moedeloos, somber, verloren, eenzaam ook, ... Maar vooral, die hersenmolen net onder je haardos ... lijkt eerder op 'n versleten mixer die kabbelende mayonnaise probeert te herstellen, de mallemolen. Trouwens, was dat Lenny Kuhr niet die er ooit mee naar het Eurovisiesongfestival trok ? Nee, het bleek Heddy Lester in 1977 - het voordeel van het Internet, Google en YouTube. Dus terug naar die hersenmolen, Jimmy Neutron, krabellende krabbels door elkaar, zo voelt mijn hoofd, helemaal door elkaar gemixt, constant, overdag soms 's nachts ook, als ik weer eens niet tot slapen kom, of droom. Vermoeiend, erg vermoeiend, maar vooral, het vreet energie. Is dat nu depressie ? Of slechts 'n symptoom ? Weten kan ik het niet, ik ben slechts 'n leek, 'n onbekwame in dit vakgebied. Maar tollen doen die grijze cellen wel, als 'n mallemolen, ... en mijn paard blijft nooit lang leeg ... zovele dingen spoken door m'n hoofd, dus spring maar op die mallemolen mee.
Het doet me denken aan iets anders trouwens, autorijden, fahren in het Duits. Autobahn. Kraftwerk. Volgende tip om te Googlen/YouTuben: Autobahn/Kraftwerk ... Autorijden. Hitler liet halverwege, zeg eind jaren dertig de eerste snelwegen aanleggen, Autobahnen, in Duitsland, als comfort voor de Duitse burgers, zogezegd, doch vooral voor de snelle verplaatsingen van zijn Wehrmacht. De gek. Maar opnieuw, back to today, de dag van vandaag ... Autorijden is momenteel 'n ware marteling. Uitgerekend ik, ik die zo graag met de auto reed/rijdt ... Kilometers konden me niet deren, afstand nog veel minder ... Uren rondtoeren, naar en in de Ardennen, liefst van al. De gele en witte baantjes op de wegenkaart verkennend, op weg naar een bestemming ... Geleerd van mijn grootvader, bompa Roger Janssens en van mijn eigen vader, m'n papa ... Pieter Janssens, daar zie je de mooiste dingen, de kleinste details.
En sinds 29 april is elke kilometer 'n calvarietocht. Depressie. Alsof elke 10 meter me opvreet, me verzwelgt, me doet tollen, kilometer-tunnelsucking noem ik het persoonlijk, alles voor en naast je wordt verzwolgen, opgezogen ... Je lijkt absoluut out-of-control, 'n bijzonder vreemde en vooral beangstigende activiteit. Depressie, ik beperk het Autobahn-gedoe dan ook tot 'n absoluut minimum. Tot beterschap komt. Autobahn. Kraftwerk.
Eén van m'n 2 oudste broers heeft ooit deze muziek mee naar huis gebracht ... Was vernieuwend en 'n vreemde ervaring, al leek het enigszins aan te leunen bij Vangelis' Spiral LP (http://www.youtube.com/watch?v=7vPKdHN03CI), doch ik heb die Kraftwerk-muziek altijd zeer bevreemdend gevonden, precies als het autorijden nu, bevreemdend. Depressie. Kraftwerk. Autobahn. Tot de volgende.
En m'n kievit ? Volgens mij geen watervogel. Ik heb hem gisteren de ganse namiddag niet gehoord tijdens de vele regenvlagen. I missed you my friend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten