Maandag. Monday. Lundi.
'n ontspannend weekendje achter de rug, geen stress, no emotions.
Zaterdag. Met haar enkele boodschappen gedaan. Vermoeiend, erg vermoeiend, al was het in de streek. Ik heb me VERPLICHT met de auto te rijden, het was TE veel. Autobahn.
Zaterdagavond gesmeekt om m'n ouders (80 en 79) es te vragen voor de lunch op zondag. Voor de eerste keer bij ons thuis. En vlak voor ons vertrek op verlof.
Ik heb de afgelopen dagen zeer moeilijke dagen afgewisseld met betere dagen, typisch aan 'n depressie ??? De gesprekken met dokter Ansoms leveren weliswaar voorlopig niet de gewenste resultaten, maar, ik vertrouw en geloof hem wel.
Zondag heb ik me upgepumped, of whatever ? Pomme Moscovite (de kaviaar was kaviaar van aubergine en gedroogde Zwarte Woudham ...) gevolgd door 'n slaatje van huisgekweekte Ruccola, gebakken asperge in olijfolie, streepjes kalkoen geparfumeerd in de kruiden van de Provence; geblust met 'n olietje van olijf en balsamico, afgewerkt met 'n vleugje koriander, en begeleid door 'n rissotto van truffel, champignons en witte wijn. Het gerecht was licht, hemels ... Eigenlijk .... En mijn mama en papa, quasi 80 en 79, hebben er van genoten met 'n mooie Italiaanse Chardonnay. Simplicity, maar o zo lekker.
Maar bovenal, ZIJ was alom tegenwoordig, ZIJ ....
Vandaag is 'n slechte dag, 'n vreselijke dag, tout court, SLECHT.
Het gaat om HAAR, mij rots, mijn trots, mijn eeuwige liefde ... MIJN vrouw die me beschermt, afschermt van de wereld die IK niet langer aankan. Mijn beschermengel, mij troost, mijn luisterend oor, hoe laat ook in de nacht.
ZIJ is er ALTIJD, en ze waakt over mij, ondanks ALLE ontgoochelingen en pijn, ZIJ blijft me verdedigen, ZIJ heeft me lief, in GOEDE en KWADE dagen, in VREUGE maar vooral VERDRIET, in ZIEKTE en GEZONDHEID, vooral dat eerste, in ARMOEDE en RIJKDOM, en opnieuw, vooral dat eerste, ALLE dagen van m'n leven ... ZIJ is ZOOOO BIJZONDER, jij bent mijn kracht en enige reden tot leven, overleven. Jij VECHT, elke dag, hoe zwaar ook, jij blijft gaan, ondanks je eigen kruis en je eigen zorgen en bekommernis. JIJ bent zooo sterk, en ik ben zwak.
Maar wat leeft tussen jou en mij is uniek, zelden en nooit gezien, nooit heeft 'n vrouw haar man zo innig beschermd en liefgehad, ondanks alles. JIJ BENT DE ZON en DE MAAN VOOR MIJ.
Mijn Noëlla. Aan JOU dank ik m'n leven, en aan JOU, en ALLEEN aan JOU, geef ik je Toon's lied, ONS LIED, .... VEEA ...
http://www.youtube.com/watch?v=Pjf3BrSVrRk
Toon Hermans - Lente me
Ik zing je, ik refrein je
Ik sherry en ik wijn je
Ik cello en ik vleugel je
Ik Rembrandt en ik Breughel je
Ik koffie en ik thee je
Ik strand je en ik zee je
Ik spel je en ik blader je
Ik moeder en ik vader je.
Maar zou ik jou iets mogen vragen
't Gaat veel verder dan een zoen
Zou ik jou iets mogen vragen
Zou je voor mij iets willen doen.
Lente me, zomer me
September me en winter me
Want ik heb jou onophoudelijk lief.
Morgen me, middag me
Avond me en nacht me.
Met andere woorden
Blijf bij me, alsjeblieft.
Ik zie in jouw ogen weer de bloesem van de appelboom
En je zomers kan ik voelen op mijn wang.
En ik zie de bladeren weer vallen op onze stille droom
En de lichtjes van Kerstmis zie ik bewegen op het behang.
En ik vraag jou,
Lente me, zomer me
September me en winter me
Want ik heb jou onophoudelijk lief.
En morgen me, en middag me
Avond me en nacht me
Met andere woorden
Blijf bij me, alsjeblieft, alsjeblieft.
Ik zing je, ik refrein je.
Ik sherry en ik wijn je.
Ik cello en ik vleugel je.
Ik Rembrandt en ik Breughel je.
Ik koffie en ik thee je.
Ik strand je en ik zee je.
Ik spel je en ik blader je.
Ik moeder en ik vader je
Ik zon je en ik maan je
Ik lach je en ik traan je
Ik verzwijg en ik vertel je.
Ik Toon Hermans en ik Brel je
En Lente me, Lente me …Zomer me
En September me … en Winter me
Geen opmerkingen:
Een reactie posten