Vroege vooravond op het Feest van de Dynastie.
Onze dynastie ... vroeger leerden wij er nog over in geuren en kleuren, wisten we veel over onze koningen en hun koninginnen, tja op onze schoolbanken bestond slechts de klassieke leer in godsdienst en geschiedenis.
Vraag de kinderen vandaag es wat over het Koningshuis ... en ze horen het in Keulen donderen, tenminste toch in Eupen, ten huize Karl-Heinz Lambertz dan toch ... de minzame minister-president van de Duitstalige Gemeenschap. Gisteren nog te gast in Café Corsari ... 'n échte Belg, uitstekend drietalig ... doch met 'n gezonde dosis Deutsche levenslust en eetlust ... dat zie je zo ...
Eetlust ... sinds mijn GBP-operatie, ruim 2.5 jaar geleden ... fel verminderd, beperkt ook.
En levenslust ... de afgelopen maanden op 'n erg laag pitje ... bij momenten zelfs uitgedoofd ... Maar met hulp van mijn select clubje "soigneurs" kom ik stilaan vooruit.
En die levenslust ... die moet je heruitvinden, opnieuw opbouwen, ... stap per stap ... depressie is transformatie ... en het leven geeft je wel weer lust !
Maar je moet er wat voor DOEN ! Tijd nemen om te "aarden" ... met de voeten op de grond ... zodoende dat de aarding van de hersenen naar de aarde kan en andersom ... het negatieve de grond in, het positieve ... andersom.
En dus DOE IK !
Trapje per trapje ... de trap op ... the stairway to heaven ... Enfin, niet te letterlijk nemen ... Je zal straks zien waarom ...
Vandaag dus dag 2 van mijn "doen" ... elke dag minstens 'n uur de buitenlucht opzoeken en er op uit trekken. Gisteren in de koude, modder en regen ...
Het deed me denken aan de jonge Jo De Meyere die als kapelaan tegen de vlakte ging toen hij de berg kwam af gefietst in "Dagboek van een herdershond".
"Een slecht begin, Erik Odekerke..." sprak de stem van zijn beschermengel hem toe ... Mooie televisie.
Dus ook voor mij 'n "slecht" begin gisteren ... enfin, wat heet slecht ? Ruim 'n uur de boer op in dergelijk weertje en dan heb je het wel gehad.
Vandaag dus dag 2 ... 'n beetje zachter, maar "droog" met af en toe 'n streepje zon ... Andermaal trok ik de omgeving in van Tielt-Winge, deze maal richting Tielt Berg ... Fotocamera in aanslag om onderweg wat kiekjes vast te leggen ...
Voorlopig blijft het bij stappen ... het denkwerk, het bezinnen en overpeinzen laat ik voorlopig nog maar zo ... Eerst leren stappen, en doén ... buitenkomen. Niks forceren ... Tja, en sowieso ... ben en blijf ik 'n man ... en die kunnen naar verluidt geen 2 dingen tegelijk .... Dus, ga ik dat ook niet forceren ;-)
De uit-stap bracht me via berg en dal doorheen het glooiende Hageland en langs prachtige hoekjes ... Af en toe opgefleurd door de pracht en praal dat de herfst ons nog steeds te bieden heeft ... af en toe opgeluisterd ook door enkele meeuwen, angstige kraaien ... en 'n opgeschrikte fazantenhen ... Dus zowel voor oog en oor was er wat beleven. Voor het reukorgaan ook, doch dat was iets minder fraai ... Had te maken met de kwalijke geur van het mest op de akker, of 'n hondenpoep in de grasberm ...
Het leert je in elk geval als mens opnieuw 'n fysieke inspanning te leveren ... gezonde geest ... gezond lichaam ... weet-je-wel ... We beginnen bijgevolg met het lichaam om de geest nadien te laten volgen.
Da's de strategie ... Het leert je in elk geval nieuwe vensters ontdekken, nieuwe vensters die je kan opengooien, om 'n nieuwe kijk op de wereld te gooien, 'n her-nieuwde kijk vooral, 'n andere kijk ook.
Oog voor kleine dingen, voor details, ... dingen waar je vroeger niet meer bij stilstond ... Te druk, te gehaast, te gestresseerd ... De lichtinval van de zon achter de wolken, de schemering van het licht op 'n stel gekleurde bladeren ... Het kraken van het kreupelhout bij het doorwaden van het Walenbos ...
Window to the world ... en niet virtueel deze keer !
Zoals ik al eerder aangaf, laat ik het overpeinzen en bezinnen nog achterwege, heel bewust ... Deze tochten moeten me in staat stellen, opnieuw de stap te durven zetten naar de wereld, de buitenwereld.
Die drukke, angstige wereld ... Althans in mijn gehavende denkvermogen ...
Ruim 3 uur lang op tocht vandaag ... De kievit wist er weg mee !
Helemaal top ... op het einde ... hemels ... heaven ... en bij thuiskomst, bekaf ... Of wat had je gedacht ?
Maar naar het einde toe ging het steeds hoger, steeds mooier ook ... bijna tot waar de hemel reikt ... Niet om er naar toe te vliegen, mijn tijd is nog niet gekomen ... maar wel hoog genoeg om te genieten, en nederig te genieten van alle pracht en praal om ons heen ...
Al was het maar 'n geoogst maïsveld, of 'n omgeploegde akker, of het vergezicht van 'n kerktoren, het ontwaren van Zichem, Herselt en Tessenderlo aan de horizon ...
Het kleine ... weet-je-wel ?
En daarom ... stairway to heaven ... en hier in Tielt-Winge ... hebben ze 'n handje geholpen ...
Tot de volgende walkabout, en de volgende Kievit !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten