Dinsdag. De dag nadien ... Loslaten en verwerken, het gaat nu echt vliegensvlug, transformatie ... En als ik de helderheid buiten bekijk, de stralende zon en wolkenloze hemel ... hoor ik de opportuniteiten in de verte, zien doe ik ze nog niet, maar je kan het voelen ...
Loslaten en verwerken doet pijn, véél pijn - het doet ook anderen pijn, naasten die om je geven en wondermooie blogjes schrijven, omdat ze erin geloven ... blijven geloven.
"It's a beautiful day" postte ZIJ vanochtend nog ... na 'n mijmerend visueel delen van haar windmolenpark en 'n winters zonnetje ... en gelijk heeft ze, doe donker en koud de dag gisteren was, althans in mijn hoofd ... des te mooier is de dag vandaag.
Loslaten en verwerken, transformatteren ... en niet noodzakelijk transformeren, nee, nee ... transformatteren, de gecrashte harde schijf, de 4G-chip ... Heb je 'm ?
Maar ik voel tegelijk met de opeenvolgende turmoils ook kracht, moed en positivisme groeien ... alsof de lente zich begint meester te maken van mijn brein.
Wat is het voordeel om te denken aan wat er niet is ? Dat was de vraag en opdracht ... Het bewust worden, het brein laten rijpen ... En denken en beseffen wat er wel is ... ZIJ ... elke dag opnieuw, elk uur van de dag, in mist en regen, in storm en sneeuw ...
Wat is het voordeel om te denken aan wat er niet is ...
Ik las zonet volgende quote van Bond Zonder Naam en die is zeer betekenisvol: We verlangen naar de toekomst, we krijgen het verleden. Misschien is ouder worden jezelf weten te verzoenen met die paradox.
Misschien zit er in dat hoofd van mij wel 'n omgekeerde kronkel ... terwijl ik verlang naar het verleden, krijg ik de toekomst ... Misschien is mijn genezing wel mezelf weten te verzoenen met die paradox. Loslaten en verwerken, transformatie ... wat is het voordeel om te denken wat niet is ...
Simpel. Niets.
En toch zal ik het verleden loslaten dankbaar aan de mooie dagen, aan de mooie herinneringen ... Aan mijn odyssee van vluchten en falen, aan mijn verwerken van mijn oneindig schuldgevoel ...
De ellenlange lijst van mijn "tentenkampen", mijn schuilplekken ... Niet allemaal, dat zou de geschiedenis en herinneringen geweld aandoen. Iedereen weet wel, wat waar thuishoort, ...
Leuvensesteenweg, Aarschot
St-Jobstraat, Aalst
The Old Ship Hotel, Brighton (UK)
Holmes Avenue, Hove (UK)
Kapellestraat, Welle
Herenthout, Haaltert
Drieselken, Welle
Groenveld, Zaventem
Asbroekstraat, Halle-Booienhoven
Ossenwegstraat, Zoutleeuw
Boudewijnlaan, Aalst
Schoonakkerstraat, Oostakker
Capucienenlaan, Aalst
Guchtweg, Hekelgem
Dàt ... wàs het verleden, de waanzin voorbij ... De mooie herinneringen draag ik mee, voor immer, voor altijd ... Samen met mijn eigen vlees en bloed ... diep in mijn hart, dankbaar ...
En alle andere ballast ... die kieper ik eruit, tot ... nooit meer.
Wereldleiders nemen afscheid van Madiba, ... it's a beautiful day ...
Inderdaad ... en in de diepte van het dal echoet de roep afscheid te nemen van datgene dat er niet -meer- is.
Ik verlang naar de toekomst, ik verlang naar ZIJ ... het verleden is niet meer, nooit meer ... Datgene dat écht belangrijk voor me was en is, neem ik mee ... in mijn hart, in de warmte van het liefhebben, en de warmte van de koestering ... En dat reist verder met me mee, naar de toekomst, naar morgen, naar hoop en leven ... samen met ZIJ ...
Leve het leven, en leve de toekomst.
It's a beautiful day !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten