En toch, 23/01/2014 vandaag ... het inspirerende en dichterlijke beveelde/beval me hetvolgende neer te pennen ... Met 'n boodschap, zonder timing, doch als de dag des oordeels oordeelt over mijn aards bestaan, zullen deze worden nablijven en dienen tot eenieders gebruik en bestaan.
Als ik er morgen niet meer ben ...
Als ik er morgen niet meer ben, sla dan geen kreet
Als ik er morgen niet meer ben, doen dan alsof je niet weet
Als ik er mogen niet meer ben, aanvaard dan het finale
Als ik er morgen niet meer ben, aanvaard dan dat ik het niet kon hale
Als ik er morgen niet meer ben, besef dan hoe zwaar het was als mens
Als ik er morgen niet meer ben, weet dan ook dat niet meer kon, mijn laatste wens
Als ik er morgen niet meer ben, heb dan ook geen medelij
Als ik er morgen niet meer ben, het enige wat me restte was ZIJ
Als ik er morgen niet meer ben, denk dan aan mijn 3 prinsen en 'n ruiker
Als ik er morgen niet meer ben, denk dan aan onze pannenkoeken, met Nutella of suiker
Als ik er morgen niet meer ben, geef me weer mijn kinderen, klein of groot
Als ik er morgen niet meer ben, laat ze voor één keer nog zitten op mijn schoot
Als ik er morgen niet meer ben, vergeef me Heer, want ZIJ was één in mijn strijd
Als ik er morgen niet meer ben, denk dan Heer, ik hou van haar, voor eeuwig en altijd
Als ik er morgen niet meer ben, laat ze allen leven, nu... morgen ... en altijd ...
Als ik er morgen niet meer ben, dan verloor ik voor hen en haar ..., mijn eeuwige strijd ...
(23/01/2014)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten