27 januari 2014. Maandag.
Once upon a time ... ofte in ons schoon Vlaamsch ... "er was eens" ...
Het is de aanhef van velerlei sprookjes ... Er was eens ... Hoe vaak hebben we als klein kind dit niet gehoord bij onze kleuterjuf, of bij mama op de schoot ... of in ons bedje ...
Persoonlijk doet het me denken aan 'n LP van Simple Minds omstreeks 1985 ... Once upon a time, maar dat was dan ook voor erg simpele geesten, net als ik ...
Maar als trouwe lezer weet je intussen wellicht waar ik naar toe wil ... juist, ja ... Naar mijn sprookje !
Mijn sprookje-in-'t-echt ...
De afgelopen tien dagen waren, ondanks het enthousiasme van de eindejaarsdagen, niet echt 'n zegen ... veeleer 'n gesel !
Om velerlei redenen, doch ik ga ze niet nog es opsommen, kwestie van het zoutgehalte in de wonden minimaal te houden !
Er was veel de afgelopen weken, tè veel, dat 'n mens in recès aankan ... Ik heb er zwaar onder geleden: alimentatie, belastingbrief, pastoors, uroloog, ....
Doch ... er bestaat in deze wereld nog menselijkheid, en bij deze buig ik diep het hoofd, nog niet in het minst uit 'n hoek waaruit je hét nooit zou verwachten ....
Ondanks mijn vreselijke brokkenparcours, heb ik in mijn ganse leven slechts 2 vrouwen gekend ...
Tot spijt van wie 't benijdt, en nog veel meer tot spijt wie er plezier zou in hebben ... X, Y en Z hebben GEEN enkel, maar dan ook GEEN ENKELE reden tot "overleven" in mijn bestaan.
Slechts 2 vrouwen van "bijzondere" waarde en bestaan ... de moeder van mijn 3 kinderen en ZIJ.
De moeder van je kinderen klinkt ergens "logisch" gezien het de andere ouder betreft. Daarom doet het me zovéél pijn dat de ouderliefde van de kinderen dermate geconcentreerd is, ik begrijp het wel, constant bij mama ... doch ze vergeten hoeveel liefde, zorg en vriendschap papa in hun leven heeft geïnjecteerd .... En die pijn snijdt, dagelijks, door m'n ziel ... bikkelhard ...
En uiteraard is er ZIJ ... ZIJ die zovéél heeft "sacrified" ... zonder verwachtingen noch dromen, ENKEL in de overtuiging, het geluk ... om anderen GELUKKIG te maken, en zèlf 'n klein beetje aandacht en geluk te krijgen in haar leven.
Ik ben aan hen zo véél verschuldigd ... Ondanks al mijn fouten en gebreken, ben ik slechts 'n mens, en ondanks m'n foute keuzes, heb ik nog recht op 'n bestaan ...
Geef me die kans, als mens, ... laat me mijn verantwoordelijkheid nemen, en zorgen voor ...
Zo vaak heb ik gestreden ... de afgelopen maanden, en ben ik doelloos verloren gereden in de reden van mijn bestaan ...
Doch de vele gesprekken met haar ... hebben me doen beseffen dat ik het mis had, as always ... onwetend en naïef,
zonder jou, zou het nooit lukken ... want ik heb het leven lief ....
Once upon a time ...
There was a woman, who carried 3 of mine ...
Frankly, I feel so guilty for the sun to shine ...
But after so long and so much sorrow ...
There's only one that will love me ...
Today and tomorrow ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten